3 ล้านด่อง ท่อง 3 เมือง

Trip Apr.2009 : Central Vietnam [Hue-Hoian-Hochiminh]

H1 >> Hue

สงกรานต์บ้านเราปีนี้มันอุบาทจิต วิปริตใจ ถึงไม่อยากไปก็ต้องไปเพราะแลกตั๋วมาแล้ว
เอา mileage ROP ไปแลกตั๋ว BKK-SGN บินกรุงเทพฯไปลงไซง่อน หรือชื่อหรูๆคือโฮจิมินห์
แล้วค่อยต่อไป เว้-ดานัง-ฮอยอัน ใช้เวลาสัก 5-6 วัน คงพอได้เห็นอะไรบ้าง
แลกเงิน US$ ไป เกือบ 170 เหรียญ ได้มา 3 ล้านกว่าดอง กลายเป็นเศรษฐีทันตา
ต่อเครื่องภายในประเทศด้วยสายการบิน Vietnam airline ราคาพันนิดๆ ประหยัดเวลาและแรงกาย
จากโฮจิมินห์ไปเว้ บินไปยังไม่ทันหลับก็ถึงแล้ว วันนี้ชิลๆ เดินเล่นตลาดดองบา
เดินเล่นริมแม่น้ำหอมดูนักท่องเที่ยวเหมาเรือหัวมังกรล่องน้ำหอมกัน
เดินข้ามถนนไปมาให้มอเตอร์ไซต์บีบแตรไล่แก้เซ็ง วันนี้อากาศไม่ค่อยแจ่มเมฆเยอะ.......
ตกเย็นแวะกิน Hue pancake หรือขนมเบื้องญวนสไตล์เว้ที่ร้านลุงใบ้ Lac Thien อร่อยและถูก สมคำร่ำลือ
อิ่มหนำสำราญเดินข้ามสะพานตรังเตรียนยามค่ำแสงสีวูบวาบเพราะแสงไฟเจ็ดสีเจ็ดศอกที่เปิดตอนหนึ่งทุ่ม
กลับไปนอนหลับอุ่นสบายที่ Duytan hotel, Hue

Hue photo album at pbase.com > http://www.pbase.com/ton_manuswee/hue

เช้าต่อมาอากาศแจ่มใส เหมารถของ Mailinh Taxi เที่ยวรอบเว้ 1 วันในราคา 30$
ประเดิมที่แรกด้วยสุสานพระเจ้าตือดึก (Tomb of Tu Duc) แค่ 7 กม.จากเมือง สุสานกว้างมาก สงบร่มรื่นดี
จากนั้นไปต่ออีก 3 กิโล ที่สุสานพระเจ้าไคดิงห์ (Tomb of Khai Dinh) สุสานนี้สวยงามอลังการสุด แต่ไม่กว้างนัก
ต่อไปอีกไม่กี่กิโล จบทัวร์สุสานที่ สุสานพระเจ้ามิงห์หมาง (Tomb of Minh Mang) สุสานนี้ก็สวยดีมีสีสัน แต่ทรุดโทรมมากกว่าที่อื่น กำลังบูรณะอยู่

จากนั้นย้อนกลับเข้าเมือง เลาะริมแม่น้ำหอมไปที่วัดเทียนหมุ (Thien mu Pagoda)
ไปชมวัดพุทธริมน้ำ มีเจดีย์แปดเหลี่ยมที่เป็นสัญญลักษณ์ของเมืองเว้ไปแล้ว
หมดครึ่งวันแรก แวะร้านลุงใบ้อีกรอบเพราะอยู่ใกล้ๆ คราวนี้ลอง Bun Bo Hue และ แหนมเนืองแบบเว้ อร่อยใช้ได้ทั้ง 2 อย่าง
เพิ่มพลังเสร็จลุงคนขับ พาออกนอกเมืองอีกครั้งไปดูสะพานญี่ปุ่นแห่งเมืองเว้ ชื่อสะพานตานตวน (Thanh Toan Tile-Roofed Bridge )
ทางไปค่อนข้างซับซ้อน ไปถึงแล้วกลับไปสนใจคนเวียดเลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งข้างๆสะพานมากกว่า อาจเป็นเพราะอากาศร้อนมาก แดดแรง
สะพานก็ดูมีเอกลักษณ์ดี ดูคล้ายๆสะพานญี่ปุ่นที่ฮอยอัน แดดร้อนๆอย่างนี้เลยมีชาวบ้านมานอนเล่นหลบร้อนกันเต็มไปหมด
ดูไม่นานก็ย้อนกลับเข้าเมือง แวะเข้าชมพระราชวังอานห์ดิ่ง (An dinh palace) พระราชวังฤดูร้อนของกษัตริย์บ๋าวได่
ซึ่งเพิ่งเปิดให้เข้าชมไม่นานนี้ ด้านนอกดูไม่เท่าไหร่ แต่ด้านในตกแต่งยังกับวังในยุโรป แต่ก็ยังอยู่ในขั้นตอนบูรณะอีกเยอะ

จบโปรแกรมวันนี้ที่พระราชวังเว้ (Hue Citadel) เดินดูได้ทั่ว สบายตัวขึ้นเพราะบ่ายแก่แล้ว ดีไปอย่างที่ไม่มาแต่บ่ายต้นๆ
ช่วงนี้มีจัดงาน แสงสีเสียงด้วย แต่มีเฉพาะวันเสาร์ เลยไม่ได้ดู ด้านในยังมีการบูรณะอีกเยอะ
ส่วนที่ค่อนข้างสมบูรณ์คือส่วน ตำหนัก Thai Hoa ตรงกลาง กับส่วนวัด To Mui ที่มีอาคาร มีกำแพงสีสันสดสวย
ลักษณะพระราชวังคล้ายๆ พระราชวังต้องห้ามที่ปักกิ่ง แต่เล็กกว่าและไม่อลังการเท่า
เดินจนทั่วแล้วกลับมานั่งชม flag tower บนชั้น 2 ของ main gate ประตูโหงะโหมน ดูเด็กๆขี่จักรยานเล่น ดูนักท่องเที่ยวนั่งซิโคล่
เห็นลุงคนขับ ขับรถมาเลียบๆอยู่ริมถนน คงใกล้เวลาหมดงานของแกแล้ว เพราะใกล้ห้าโมงเย็น เลยต้องกลับลงไป
หมดแรง...กลับโรงแรมพักผ่อน คืนนี้ย้ายไปนอน Thang long hotel ประหยัดเงินได้เยอะ ห้องก็โอเค

H2 >> Hoi an

ใช้บริการ Sinh cafe นั่งรถ open bus จากเว้ไปฮอยอัน ตั๋วราคา 50,000 ดอง ก็แค่ 100 บาท
รถคันเล็กเบาะสั้นนั่งเมื่อยไปหน่อย แต่แอร์ใช้ได้ดี มีฝรั่งเต็มคันรถ มีคนไทยแค่เรา 2 คน
ใช้เวลาประมาณชั่วโมงก็แวะพักที่หาดลางโก (Langco beach) ทรายยังกะทรายก่อสร้าง
ทะเลดูคลื่นแรง เพราะวันนี้กลับมาขมุกขมัวอีกแล้ว มีฝนนิดๆหน่อยๆ
พัก 15 นาที ก็ออกเดินทางต่อลอดอุโมงยาวววว...ร่วม 20 นาที เขาว่าย่นระยะทางได้เยอะไม่ต้องข้ามเขา
นั่งสัปหงกไปอีกไม่ถึงชั่วโมงก็ถึงดานังแล้ว แวะส่งคนลงดานังกับรับคนเพิ่ม แล้วก็ไปต่อ
อีกแป๊ปเดียวก็จอดอีกล่ะ แวะภูเขาหินอ่อน ให้คนลงไปเดินเที่ยวเล่น หรือเข้าถ้ำไปไหว้พระ
แต่ไม่มีใครเข้าไป ส่วนมากเดินๆนั่งๆรอเวลา มีฝรั่งซื้อกระดานหมากรุกจีนหินอ่อนคนเดียวเท่านั้นเอง

อีกแค่ครึ่งชั่วโมงก็มาถึงแล้ว ฮอยอัน ฉันรักเธอ...
ลงรถที่สำนักงาน sinh cafe ฝ่าวงล้อมรถเช่า แท็กซี่ มอ'ไซต์ มาได้ เดินดุ่มๆไปไม่ไกลไปที่ Thanh bin hotel
เก็บของล้างหน้าล้างตา แล้วออกชมเมืองฮอยอันกันเลย...
แต่กองทัพเดินไม่ไหว เพราะท้องร้องต้องหาข้าวกินก่อน ฝนลงปรอยๆ เลยพุ่งเข้าร้านแรกที่เห็นคือ Vinh hung cafe
กินของขึ้นชื่อของฮอยอันคือเกาเหลา (Cao lau) แต่มันเป็นเล็กแห้ง ก็เฉยๆกินได้
ซื้อตั๋วชมเมืองเก่า 75,000 ดอง ต่อคน แพงเหมือนกัน แต่มาแล้วก็เอาซะหน่อย
ตั๋วนี้เข้าชมสถานที่ต่างๆ 4 ประเภท ประเภทละที่ เช่น มิวเซียมมี 3-4 ที่ ก็เลือกเข้าได้ 1 อัน หรือบ้านเก่าก็เลือกเข้าชมได้ 1 หลัง
จริงๆแล้วถ้าไม่สนใจเข้าไปดูด้านใน แค่เดินเล่นตามถนน ตรอกซอกซอย ดูบ้านเรือนทั่วไป ไม่ต้องซื้อตั๋วหรอก

Hoi an photo album at pbase.com > http://www.pbase.com/ton_manuswee/hoian

เดินวนไปวนเข้า เข้าถนนโน้นออกถนนนี้ ถ่ายรูปบ้างเดินเล่นบ้างสัก 2 ชม. ก็ทั่วเมืองแล้ว
สัญญลักษณ์ของฮอยอันอีกอย่างคือ สะพานญี่ปุ่น อันนี้ก็ต้องใช้ตั๋วถึงเดิมข้ามได้ แปลกดี...
บ่ายสามโมงไปดูโชว์ที่ศูนย์วัฒนธรรมและหัตถกรรม (Handicraft workshop and traditional music shop)
มีแสดงดนตรีและเต้นระบำ 2-3 ชุด นั่งท่องเที่ยวนิยมมาดูกันเต็ม ดูจบก็เดินชมด้านใน มีของขายพร้อมโชว์การทำด้วย

บ่ายแก่ๆ ฟ้าเริ่มใส แดดออกอุ่นๆ บรรยากาศดี เดินเล่นริมแม่น้ำทูโบน นั่งพักจิบกาแฟ
คนเรือกวักมือเรียกหยอยๆชวนนั่งเรือเล่นยามเย็นครึ่งชั่วโมง 50,000 ดอง ประมาณ 100 บาท
ต่อไปต่อมาได้ 30,000 ดอง ก็นั่งเล่นชมพระอาทิตย์ตก แสงสวยมาก....บรรยากาศโรแมนติ๊ก.....
สงสารน้าแกพายจ้วงตั้งครึ่งชั่วโมง เลยให้แกไป 40,000 แถมแกพูดอังกฤษได้นิดหน่อยด้วย
แกก็พยายามพูดทักทาย แนะนำ น่ารักดี ให้แกไปส่งแถวท่าตลาด โบกมือลากัน.....

คืนนี้ไปร้านทีเด็ดที่ใครๆแนะนำ ร้าน mermaid อยู่ตรงข้ามตลาดเลย
สั่งขนมเบื้องญวน, ปอเปี๊ยะสด และ white rose ของดังของร้าน
ของเขาอร่อยจริงโดยเฉพาะ white rose อร่อยนุ่ม น้ำจิ้มก็รดถูกปากมากๆ
อิ่มหมีพีมันในราคาแสนกว่าดอง เดินกลับโรงแรม ผ่านเมืองเก่ายามค่ำคืน
ตามร้านเปิดไฟสว่างไสว โดยเฉพาะร้านขายโคมไฟหลากสีสันจะสวยมากกว่าที่อื่น...

อากาศที่เวียดนามกลางเหมือนที่เจอมาคือ ถ้าวันไหนขมุกขมัว วันต่อมาจะแดดดี
เช้าวันนี้ เลยแดดแจ๋แต่เช้า พอกครีมกันแดดไปครึ่งหลอด เพราะวันนี้จะไปหมีเซิน (My son) อีกหนึ่งมรดกโลก
ซื้อตั๋วทัวร์จากโรงแรมในราคา 5$ ราคาไม่ต่างจาก Sinh cafe เลยเอาที่โรงแรมจะได้ต่อรองขอ late check out ด้วย
รถบัสคันใหญ่มารับช้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง เลยได้อาศัยเล่นเน็ทฟรีรอเวลา อ่านข่าวพวกเสื้อแดงทำลายชาติแล้วอารมณ์ยิ่งร้อน
ดวงไม่ดี ดันเจอรถบัสที่แอร์ไม่เย็น เห็นชื่อข้างรถ camel tour ก็จำได้ว่าเคยมีคนบ่นว่าทัวร์นี้ไม่ดี
แต่ตอนซื้อที่เคาเตอร์ไม่รู้หรอกว่าเขาไปใช้ทัวร์ไหน รถวนรับคนหลายที่จนเต็มคันรถ ร่วม 30 คน
ฝรั่งบ่นกันอุบหายใจไม่ออก โชคดีนั่งตรงหน้าต่างที่เปิดได้ เลยได้ลมโกรกพอไหว
นั่งรถออกจากเมืองฮอยอันไปประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงเมืองกว่างนาม
เลยออกไปอีกนิดเดียวก็ถึง หมีเซิน แดดร้อนมากถึงมากๆๆๆ....
หมีเซินเป็นกลุ่มปราสาท หรือศาสนสถานฮินดูของชาวจาม ชาวเมืองดั้งเดิมในแถบนี้...
ตอนนี้ถอยร่นไปอยู่แถบใต้ และเขมร ลักษณะเด่นคือผมหยิกตาเล็กจมูกใหญ่...
กลุ่มปราสาทที่พอหลงเหลืออยู่ บูรณะแล้วมีแค่กลุ่ม B, C, D, กลุ่มอื่นๆยังเป็นซากปรักหักพัง
อากาศร้อนมากๆ เดินเอาแทบหมดแรง แต่พอมีลายสลักและทับหลังงามๆให้ชมพอหายเหนื่อย...

กลับมาถึงฮอยอันบ่ายโมง อาบน้ำ check out แล้วออกมาหาข้าวกิน หิวหน้ามืด
ก่อนจากฮอยอันต้องขอกิน cao lau ร้านดังคือ Tran bach ซะหน่อย ชิมแล้วอร่อยกว่าร้านเมื่อวานจริงๆ
เดินเล่น กินกาแฟ อีกนิดหน่อย ก็กลับโรงแรม เพราะนัดแท็กซี่ไว้ให้ไปส่งที่ดานัง คืนนี้จะนอนดานัง
รถแท็กซี่คันใหญ่ แอร์เย็นเจี๊ยบ เหมาไปในราคา 10$ นั่งสบายไปแค่ 40 นาทีก็ถึงดานังแล้ว
เลือกชัยภูมิใกล้ตลาด ใกล้แม่น้ำฮาน รร.ในดานังแพงหน่อย เลือกเอา Daesco hotel ตรงข้ามโบสถ์
ได้ห้องชั้น 6 วิวสวยมาก...ห้องก็ดีคุ้มราคาพันกว่าบาท....

Danang photo album at pbase.com > http://www.pbase.com/ton_manuswee/danang

เย็นนี้ ขอเข้าไปชมพิพิธภัณฑ์จาม (Cham museum) ซะหน่อย นั่งรถไปแป๊ปเดียวก็ถึงมิเตอร์ยังไม่ทันขึ้นเลย
ค่าเข้าชม 30,000 ดอง คนขายตั๋วพูดไทยได้ด้วย กำลังเรียนภาษาไทยอยู่....
เข้าไปด้านใน โอ้ว...แม่เจ้า รูปสลัก รูปปั้น งามๆทั้งนั้น ส่วนมากนำมาจากหมีเซินนั่นแหละ
รูปสลัก-รูปปั้นสมบูรณ์มาก มีเพียบ ต้องเอามาเก็บไว้ที่นี่ อยู่ที่หมีเซินคงหาย....
เดินจนเจ้าหน้าที่มาปิดตอนห้าโมงเย็น จึงข้ามถนนมาเดินเล่นที่ลานริมแม่น้ำฮาน
บรรยากาศดี ชาวดานังมาออกกำลัง มาเดินเล่นกันเพียบ เดินไปจนถึงแถวตลาด
หาข้าวเย็นกิน มองซ้ายมองขวาเจ๊กวักมือชวนกินเฝอ...เออ..ดูน่ากิน
เลยลงไปนั่งซัดเฝอริมถนนคนละชาม ของเขาดีจริง พูดกันไม่รู้เรื่องหรอกจิ้มๆเอา
ได้เฝอกระดูกหมูใส่หมูยอ...อร่อยมากๆ น้ำซุปก็ดีสงสัยเพราะผงชูรส...555
อิ่มแล้วกลับไปริมน้ำ ถ่ายภาพสะพานแขวนเมืองดานัง แสงสีใช่ย่อย สู้กับสะพานเจ็ดสีเมืองเว้ได้สบายๆ

เช้าวันใหม่อากาศสดใสดี โผล่หน้าไปดูวิวเมืองดานัง พระอาทิตย์เริ่มขึ้น แสงสวยงามมาก...
รีบจัดแจงซัดขนมปังกาแฟรองท้องแต่หกโมงครึ่ง แล้ว check out ออกไปสนามบินดานัง
เพื่อต่อเครื่อง Jetstar airways กลับโฮจิมินห์ ตั๋วราคาถูกว่า VN นิดหน่อย
นักท่องเที่ยวและคนเวียดนามเยอะแยะเต็มสนามบิน เป็นสนามบินนานาชาติด้วยแต่ค่อนข้างเล็ก

H3 >> Ho Chi Minh

HoChiMinh photo album at pbase.com> http://www.pbase.com/ton_manuswee/hochiminh

นั่งเครื่องไปราวๆ ชั่วโมงก็ถึงสนามบินตันเซินยัต (ton son ngat international airport) เรียกแท็กซี่เข้าเมือง
เลือกชัยภูมิกลางย่านท่องเที่ยว ไม่ไปอยู่แถบข้าวสาร (Pham Ngu Lao St.) ยอมพักแพงหน่อย
เพราะมีเวลาแค่ครึ่งวันบ่ายนี้ ต้องเดินชมเมืองให้มากที่สุด....
เริ่ม city tour ที่ Pho 24 ซัดเฝอไก่ไป 1 ชาม รดชาดก็ใช้ได้ ร้านนี้มีสาขาทั่วเมืองหาได้ง่ายๆ
อิ่มแล้วเริ่มเดินตามถนน Dong Khoi เจอ Opera house สวยงามสไตล์ยุโรป
เลี้ยวซ้ายถนน Le Loi  ไปถึงแยกตัดกับถนน Nguyen Hue มองขวาเจอสัญญลักษณ์ของไซง่อน
อนุสาวรีย์ลุงโฮนั่งกับเด็กอยู่หน้า city hall ต้องถ่ายภาพเป็นที่ระลึกว่ามาแล้วนะไซ่ง่อน....

จากนั้นเดินเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาตามแผนที่อีกไม่ไกลจะเจอ Notre Dame Cathedral วันนี้แดดดี โบสถ์สีสดมาก
ข้างๆกันเป็นไปรษณีย์กลางของโฮจิมินห์ อาคารใหญ่มาก เข้าไปถ่ายรูปพร้อมหลบแดดด้านใน สวยงามดี
ออกเดินไปตามถนน Le Duan ร่มรื่นด้วยต้นไม่ใหญ่ตลอดแนว แต่อากาศก็ร้อนอยู่ดี
เดินไปสุดถนนจะเจอ Reunification Conference Hall หรือ อดีตทำเนียบประธานาธิบดี
เสียเงินเข้าไปดูได้ แต่ตัดสินใจไม่เข้า ถ่ายรูปแต่ด้านนอกก็พอ เดินต่อไปพิพิธภัณฑ์สงครามแทน
ช่วงนี้หลงเพราะดูแผนที่ผิด เหงื่อไหลเป็นทางกว่าจะเจอ เห็นคนฉลาดและมีตังค์เขาเหมาแท็กซี่เที่ยวกัน
นั่งไปแป๊ปจอดจึ๊กลงเดินเที่ยวถ่ายรูป ขึ้นรถต่อ......ไม่เป็นไรเรางบน้อยเดินเอา....
คิดว่าพิพิธภัณฑ์จะแอร์เย็นหลบร้อนได้แบบที่ฮานอย ที่ไหนได้ไม่มีแอร์ ร้อนอบอ้าว
แถมภาพถ่ายสงครามเวียดนามชวนหดหู่ไม่ใช่เล่น....เลยอยู่ไม่นาน...
ไม่ไหวแล้ว ยอมแพ้ขอกลับไปแถบอนุสาวรีย์ลุงโฮ ขึ้นห้างไปนั่งจิบกาแฟ Hiland cafe บนชั้น 6
พักเหนื่อยได้พักใหญ่.....กลับโรงแรมดีกว่า เอาไว้เย็นกว่านี้ค่อยออกมาใหม่....

แดดร่มลมตก ออกมาอีกรอบเดินเลี้ยวซ้ายนิดเดียวก็ถึงริมแม่น้ำไซ่ง่อน
แถวนี้มีภัตตาคารเรือหลายลำ เรือแต่ละลำใหญ่แบบ 3 ชั้นทั้งนั้น แต่ไม่เห็นมีคนกิน
มีท่าเรือข้ามฟากด้วย คนเอามอเตอร์ไซต์ลงกันเพียบ สงสัยข้ามกลับบ้าน
เดินเลาะไปเรื่อยๆแล้วเลี้ยวขวาเพื่อไปแถวตลาดเบถั่น (Ben Thanh) ไปถึงตลาดใกล้ปิดแล้ว
แต่ไม่เป็นไรไม่ได้อยากซื้ออะไร เข้าไปเดินดูในตลาดว่ามีอะไรบ้าง..ก็มีพวกเสื้อ กระเป๋า ของกินเบ็ดเตล็ด เยอะแยะมาก
เดินออกมาด้านข้าง แวะพักเหนื่อยกินน้ำอ้อยตามคำเชิญชวนของหนุ่มหน้าซื่อ
ดันลืมถามราคาก่อน มันหยิบมาให้ 2 แก้ว พอถามราคา มันบอกแก้วละ 30,000
บ้าไปแล้วแก้วละ 60 บาทเนี่ยนะ ไม่ยอมเฟ้ย... ลงนั่งเก้าอี้เตี้ยๆร่วมกับชาวเวียด รอดูคนมาซื้อ
มีสาวมาซื้อ 1 แก้ว ยื่นแบงค์ 20,000 รอดูเจ๊คนขายทอน 10,000 เออ..แก้วละหมื่น 20 บาทค่อยเหมาะสม
บอกไอ้หนุ่ม เฮ้ย...เอ็ง โกงนี่หว่า น้องคนนี้ซื้อหมื่นเดียว มันบอกไม่ใช่ๆสามหมื่นเหมือนกัน สาวอมยิ้ม
โต๊ะข้างๆหัวเราะกันครืน ไม่มีใครกล้าบอก เลยหยิบแบงค์ 20,000 มา วางบอกมันว่าให้แค่นี้เอามั๊ย
มันเลยหน้าคว่ำ หยิบเงินไปอย่างเสียไม่ได้.....รีบเผ่นดีกว่า.....
ไปนั่งกินข้าวที่เต๊นท์อาหารข้างตลาด เพิ่งตั้งร้านเสร็จใหม่ๆ สั่งกับ 3 อย่างข้าว 2 จาน
คิดเงินไปแค่เก้าหมื่นดอง... อืมม...ราคาพอรับได้ ไม่แพงมาก
อิ่มแล้วเดินเล่นกลับโรงแรม ดูแสงสีไซ่ง่อนยามค่ำ เดินไปจนถึงลุงโฮอีกรอบ
พอมีแสงไฟก็สวยดี ชาวไซ่ง่อนพาลูกพาหลานมาเดินเล่นที่สวนหย่อมหน้าอนุสาวรีย์กันเยอะแยะ
ถึง Kim long hotel กลับขึ้นห้องนอนดูฟุตบอลพรีเมียร์ลีค หลับสบาย.........

เช้านี้ตื่นสายหน่อยได้ เครื่องออกตอน 11:30 มีเวลาสบายๆ
กินอาหารเช้าเสร็จ เดินเล่นแถวโรงแรม ได้ยินเสียงดนตรีแจ๊สดังแว่วๆ
เดินตามเสียงไปถึง Opera house รถเครื่องจอดกันเต็มลาน มีดนตรีสดเล่นให้ดูฟรี
คนแถวนั้นบอกว่ามีทุกวันอาทิตย์ตอนเช้าประมาณ 1 ชั่วโมง...
นั่งฟังดนตรีไปลมพัดเย็นๆ จนเก้าโมงกลับไป check out กลับบ้านกันเถอะ............

ดูรูปทั้งอัลบั้ม Photo album of Central Vietnam > http://www.pbase.com/ton_manuswee/c_vietnam

Travel Tips

การเดินทาง

• เดินทางไปไหนมาไหนในเมือง ถ้าไม่กลัวร้อนไม่กลัวฝนของไม่เยอะ ใช้มอเตอร์ไซต์ได้ ราคาแล้วแต่เหมา
• ซิโคล่ยังไม่เคยนั่ง เลยไม่รู้ราคา แต่ส่วนมากเห็นฝรั่งเหมานั่งเที่ยวรอบๆฮอยอัน กับเว้ก็เรียกไปใกล้ๆได้ ไกลๆคงไม่ไหว
• ถ้าใช้ Taxi บริษัท Mailinh คันสีขาวคาดเขียวดี ไม่โกง, Vinasun ที่โฮจิมินห์ก็โอเค Vinamet อย่าขึ้น แพงมหาโหด
• เดินทางระหว่างเมืองถ้าไกลๆใช้รถไฟ แต่ต้องดูตารางเวลา บางทีเวลาไม่ดี หรือบางทีเสียเวลามากไม่คุ้ม
• เครื่องบินก็ไม่แพง พอรับได้ จองก่อนล่วงหน้าถูกกว่า เฉลี่ยแล้วประมาณพันบาทต้นๆ
• ทั้ง โฮจิมินห์ – เว้ by Vietnam airline และ ดานัง  - โฮจิมินห์ by Jetstar airways
• ประหยัดเวลา ประหยัดแรง ถ้าใกล้ๆก็ใช้ open bus shinh café สะดวก ประหยัด
• แลกเงิน
• อย่าแลกตามร้านตัวแทนท่องเที่ยวเพราะเสียค่า service ประมาณ 3-5% เสียดาย
• ให้แลกที่เป็นเคาเตอร์ธนาคารหรือที่ธนาคารเลย ได้ราคาเต็มๆประมาณ 17,700 – 18,000 VND:1$ (เมย.09)
• อย่าลืมถามก่อนแลกว่าเสียค่า charge อะไรมั๊ย บางที่คิดเกือบ 10%

ที่พัก หาได้ตั้งแต่ไม่ถึง 10$ จนเกิน 100$ แล้วแต่ขนาดรร. สภาพห้อง และสถานที่

• Hue > Duytan hotel 29$ (ตึกใหม่) & Thanglong hotel 12$
•            ทั้ง 2 ที่สภาพดี มีแอร์ น้ำอุ่น ทำเลแจ่มหาของกิน+เดินเล่นได้ ใกล้สะพานเจ็ดสี อาหารเช้า Duytan เลิศ อีกที่ไม่มี
• Hoi An > Thanh binh II 15$ < ห้องกว้าง แอร์ น้ำอุ่น ทำเลพอใช้ ใกล้ Shinh café อาหารเช้ามีแต่ขนมปัง+ไข่
• Danang > Daesco 35$ < แพงหน่อยแต่ทำเลดี ใกล้ตลาด ใกล้แม่น้ำ ใกล้มิวเซียม ห้องเลิศ วิวงาม อาหารเช้าใช้ได้
• HoChiMinh > Kimlong 32$ < ทำเลทองใกล้อนุสาวรีย์ลุงโฮ ห้องธรรมดาๆดูไม่น่าเกิน 15$
•                        แต่บวกค่าทำเลดีไปอีกเท่าหนึ่ง รร.รอบๆข้างราคา 70$ ขึ้นไปทั้งนั้น เดินไปตลาดเบนทั่นก็ไม่ไกล

อาหาร

• ถามราคาก่อนสั่ง หรือดูเมนูที่มีราคาแสดง ส่วนมากก็ไม่มีปัญหา คนแถบนี้ดีกว่าแถบเหนือ (ฮานอย)
• น้ำ+ขนม แนะนำให้เข้าซุปเปอร์มาเก็ต ถูกที่สุดแล้วน้ำขวดเล็กไม่ถึง 3000 ด่อง ร้านของชำข้างนอก 3000 ขึ้นไป
• อาหารเด่นแต่ละเมือง หาข้อมูลร้านจากตามเวปก่อนไป เช้น เว้แพนเค้ก, เกาเหลาฮอยอัน, อาหารทะเลที่ดานังหรือไซ่ง่อน
• กินสบายๆ 2 คนไม่กระเหม็ดกระแหม่แถมมีเบียร์ด้วยสักขวด มื้อละประมาณแสนกว่าด่อง
• ถ้าเอาแบบถูกโคตรๆ กินแต่เฝอหรือบุ๋นข้างถนนก็ไม่เกิน 50,000 ด่องต่อมื้อ