Trip Aug. 2007 : KyaungTung
KyangTung Photo Gallery : http://www.pbase.com/ton_manuswee/kyiang_tung_againยามหน้าฝนมาเยือน ทำให้นึกเห็นภาพท้องทุ่งนาเขียวขจีไปเสียทุกครั้ง.........เส้นทางสายเชียงตุง-เมืองลา หนึ่งในเส้นทางมีชื่อเรื่องทิวทัศน์สวยสดชื่นของท้องนาเขียวขจีในยามหน้าฝน ชาวบ้านที่มีอัธยาศัยดี และมีวิถีชีวิตเรียบง่าย
เชียงตุง เมืองสำคัญเมืองหนึ่งในรัฐฉานตะวันออกของประเทศพม่า อยู่ห่างจากชายแดนไทยด่านแม่สาย-ท่าขี้เหล็ก ประมาณ 168 กม. ชาวเมืองเชียงตุงส่วนมากเป็นชาวไต หรือ ชาวไท เรียกว่าเป็นชุมชนชาวไตเลยทีเดียว มีชาวพม่าอาศัยอยู่บ้างแต่ก็นับว่ามีจำนวนน้อย มากที่สุดจะเป็นชาวไทขึนหรือไทเขิน นอกจากนั้นตามหมู่บ้านต่างๆรอบเมืองเชียงตุง ไปจนถึงเมืองยองเมืองลา มีทั้งชาวไทใหญ่ ไทลื้อ ไทยอง เชียงตุงเป็นเมืองเล็กในหุบเขา การเดินทางต้องนั่งรถข้ามเขาคดเคี้ยวคล้ายกับการเดินทางไปจ.แม่ฮ่องสอน แต่ลองประมาณดูแล้ว จำนวนโค้งไปจ.แม่ฮ่องสอนของเรายังเหนือกว่าอยู่หลายขุม ไม่อย่างนั้นเชียงตุงคงเปิดบริการแจกประกาศนียบัตรแข่งกับบ้านเราไปแล้ว ถนนหนทางในยุคที่พม่าเปิดประเทศและเริ่มสนับสนุนการท่องเที่ยวแล้วนั้นได้รับการซ่อมแซมดีทีเดียว ใช้เวลาเพียง 4 ชั่วโมงกว่า ก็ไปถึงเชียงตุงได้สบายๆ รถตู้ที่เราเช่ามาจากแม่สายวิ่งไปตามถนนลาดยางที่ตัดขนานไปตามลำน้ำขึน ไต่ความสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ผ่านหมู่บ้านชาวไตและชาวเขาหลายหมู่บ้าน ระหว่างทางจะต้องเจอกับด่านไปตลอด ทั้งด่านรัฐ ด่านราษฎร์ ด่านเอกชน ทั้งมีใบเสร็จและไม่มีใบเสร็จ ก็อย่างที่ทราบกันว่าประเทศพม่าประกอบด้วยหลายชนเผ่า ต่างก็มีกองกำลังและมีอำนาจในเขตพื้นที่ของตน การจะเดินทางผ่านก็ต้องเสียค่าผ่านทางกันหน่อย มาคราวนี้ตั้งอกตั้งใจนับจำนวนด่าน รวมแล้วมีถึง 12 ด่านทีเดียว รวมด่านตรวจคนเข้าเมืองด้วย ซึ่งคนเดินทางทุกคนต้องเอาใบผ่านแดนไปประทับตราให้ครบ ไม่เว้นแม้แต่ชาวพม่าเอง แต่จุดพักรถจริงๆ สำหรับเข้าห้องน้ำหรือทานอาหารกลางวัน จะเป็นเมืองพยาก (PYAK) หรือบ้านท่าเดื่อ ซึ่งอยู่ประมาณกลางทาง แล้วแต่จะเลือกจอด แต่ขอกระซิบว่า จากที่ลองมาแล้วทั้ง 2 ที่ อาหารที่บ้านท่าเดื่อจะถูกปากมากกว่า พวกเราตั้งฉายาเมืองพยากซะใหม่ว่า เมืองกินยาก ก็อาหารมันกินยากจริงๆ คือยากที่จะให้รู้สึกถึงความอร่อย
