ไปเกาหลี.....

Trip Sep. 2011 : Korea  

อื้อ....ใช่ ไปเกาหลี แบบปุบปับ...ไม่ได้ทำอะไรนอกจากดูคอนฯ เดินเล่น กินข้าว กินกาแฟ.....

กำลังเปลี่ยนจากร้อนเป็นหนาวพอดิบพอดี

วันแรกแบกเสื้อหนาวไป ร้อนเหงื่อย้อย

วันที่ 2 ใส่แขนสั้นไม่เอาเสื้อหนาวไป ตกเย็นลมหนาวโชย

วันที่ 3 เอาเสื้อหนาวไปแจ่ไม่เอาร่มไป ฝนดันโปรย

วันที่ 4 อากาศเข้าที่ล่ะ ลมเย็นๆสบายๆ เสื้อ 2 ตัวกำลังดี

กลับพอดี - -"

Day 1

ถึงสนามบินอินชอนตอนเช้าๆ จัดการเอากระเป๋าออกมาแล้วไปรับโทรศัพท์เช่า ถ้าต้องการใช้งานโทรศัพท์ทั้งโทรทั้งเล่นเน็ต แนะนำให้เช่า อย่าเปิดโรมมิ่งมา เพราะเช่าที่นี่ใช้เครือข่ายที่นี่ทั้งถูกกว่าและเร็วกว่า สะดวกกว่ามากๆ มันมีหลายเจ้าให้เลือก ให้ทำการจองเครื่องผ่านเว็ปมาก่อนจะได้ลดราคา มันจองแค่ชื่อไม่ต้องเสียเงินไม่ต้องใส่ข้อมูลบัตรเครดิตใดๆ

เอาใบจองที่รับทางเมล์มาติดต่อรับเครื่องที่เคาเตอร์ (จริงๆแล้ว walk in มาเช่าก็ได้ แต่จะไม่ได้ส่วนลดค่าเช่า) ลองดูตามนี้ S-Roaming หรือ SK Telecom ถ้าใครโรมมิ่งมาแล้วจะใช้เน็ตให้ถามดีๆก่อนมาว่ามาถึงแล้ว register กับ Operator เกาหลีอันไหนนะ ถ้าผิดกับคู่สัญญาของเค้า คุณไม่ได้ราคาโปรโมชั่นนะ จะโดนอ่วมกันล่ะตอนกลับไป ระวังกันให้ดี โดนกันมาเยอะ ถึงบอกว่าเช่าที่นี่ปลอดภัยกว่าเยอะ

เสร็จทุกอย่างก็ลากกระเป๋าไปขึ้นรถไฟใต้ดิน เดินไปตามป้ายเรื่อยๆ ถึงสถานีรถก็ซื้อบัตรเป็นเที่ยวๆหรือใครที่จะใช้รถไฟเดินทางท่องเที่ยวทั้งทริปก็ซื้อบัตร T money แล้วใส่เงินไว้ได้ ใช้ขึ้นรถไฟ ขึ้นรถบัตร ซื้อของตามร้านสะดวกซื้อยังได้ แปะปื๊ดก็เข้าไป ไล่แผนที่ดูดีๆจะไปไหน เพราะระบบรถไฟฟ้าของเขาเยอะมาก โยงกันเหมือนใยแมงมุม ไปได้ทั่วโซล ต้องเลือกวิธีที่ต่อสายต่อสีให้น้อยๆ หน่อย > SMRT

เราตรงไปที่พักก่อนเลย เจ้าเติ้ลจองมาให้อยู่แถบ Hansung University นั่งรถไฟสาย 4 สีฟ้า ออกสถานี Hansung Uni. exit 5 แล้วเดินตามแผนที่ รับรองหลง 555 ถามเค้าเอาเหอะ มันต้องเลี้ยวขึ้นเนินไปนิดหน่อย แต่ที่พักก็อยู่สบายดี ห้องน้ำรวมแต่สะอาด มีครัวใช้ได้ น้ำฟรี เช้าๆมีนมมีน้ำส้มให้กินฟรีด้วย เรานอนห้อง 3 คน ไม่เล็กไม่ใหญ่ มีเตียง 2 ชั้นอันนึง เตียงเดี่ยวอันนึง ตกคนละ 20,000 วอน ต่อคนต่อคืน ถือว่า โอเค คนไทยพักเยอะ ฝรั่ง จีน แขก มีหมด แต่เราไม่สุงสิงกะใคร 555 ตื่นก็สายกลับก็ดึก เจ้าของพูดเขียนอ่านอังกฤษได้ ติดต่อสะดวก ลองดูรายละเอียด > Open guesthouse

บ่ายแก่ๆออกเดินทางจากที่พักไป Olympic Hall ไปดูคอนเสิร์ท BlueStorm ของ CNBlue ที่เราจองบัตรผ่าน Interpark.co.kr ง่ายสะดวกสบาย นั่งรถไปเป็นสิบๆสถานีเหมือนกัน ไปถึงคนยังไม่มาก ก็มีเวลาหาซื้อของที่ระลึกหน้าคอนฯ

เดินเล่นชมบรรยากาศ ถึงเวลาเข้าไปในฮอลไม่เห็นเค้าตรวจอะไรมากเลย แค่ตรวจตั๋ว เข้าไปฮอลล์ไม่ใหญ่เท่าไหร่ เห็นชัดมุมดี คอนฯเริ่มตรงเวลามาก CNBlue จัดเต็มมากมันส์มากๆ มันส์กว่าที่เคยดูในไทยเยอะ เล่นไปทั้งหมด 21 เพลง โฮ่...ยงใส่สุดๆวันนี้ทั้งร้องทั้งลีด โยกเอย โดดเอย ออกมาหมดแรงกันทีเดียว

ออกมาสมทบกับพี่อ้อพี่เต่า ไปหาหมูย่างกินแกล้มโซจู พร้อมเมาท์มอยเรื่องคอนฯและความบ้าของอิยงกันจนมืดค่ำ จริงๆก็ถามอาจุมม่าที่ร้านแล้วนะว่ารถไฟหมดกี่โมง ป้าแกว่า 24 ชม.ว๊อย แต่เอาเข้าจริงๆรถไฟหมด = =" นั่งไปแค่สายเดียวพอลงจะต่อรถโดนไล่ออกมาเลย บอกว่าสายนี้ปิดแล้ว ต่อรถไฟไม่ได้ซะงั้น กลับไม่เป็นกันทีเดียว ต้องเรียก Taxi ไป มานึกๆดูภาษาเกาปนอังกฤษของพวกเราคงไม่สามารถสื่อสารกับป้าได้ แกคงหมายถึงร้านแกเปิด 24 ชม.เปล่าฟะ

เคยนั่งแต่รถไฟอยู่ใต้ดิน พอโดนไล่ออกมาจากใต้ดินโผล่บนพื้นดิน นี่งงตาแตก อยู่ที่ไหนฟะ จะต่อรถเมล์ก็ไปไม่ถูก สุดท้ายก็ต้องพึ่งพี่แท็ก

Day 2

เมื่อวานเหนื่อยกันมาก เพราะเติ้ลบินมาจากอเมริกา เรากะยุ้ยมาจากไทย ถึงกันแต่เช้าก็ไปโดดในคอนฯกันเลย เช้านี้เลยตื่นซะสายโด่ง โปรแกรมจะไปโน่นไปนี่ เลยหายๆไป 555 เช้านี้เราจะไป 트릭아이미술관 (Trick eye museum) กัน ทางไปเจ้าเติ้ลหามาแล้ว นั่งรถไฟสาย 2 ลงสถานี Hongik University Exit 9 แล้วเดินไปทางไปมหา'ลัย ฟังดูง่าย แต่หาไม่เจอ 555 ถามเค้าเหอะ มันอยู่ในซอย แผนที่บอกพิกัดว่าเจอ Starbucks แล้วเลี้ยวขวาเข้าไป กรุณาทำตามอย่าสงสัย น่าจะเจอ มันเงียบๆ ต้องลงไปชั้นใต้ดิน ที่นี่สนุกมากอ่ะ เดินเล่นกันเป็นชั่วโมงเลย ค่าเข้า 13,000 วอน เดินซะ 3 รอบ เพราะพยายามหาฉากที่อิยงถ่ายใน Heartstrings ไม่เจอ มาค้นพบเอาทีหลังว่ามันไม่ใช่ที่นี่ ก๊ากกกกกกกกกก แต่มันคล้ายกันนะ.. ฮือๆๆ คราวหน้าไปแก้แค้น จริงๆแล้วมันคือที่นี่ค่ะ Trick Art Korea อยู่ที่ Sindorim ค่ะ แถมมันจะเปลี่ยน exhibition ไปเรื่อยๆค่ะ แว่วว่าฉากที่ถ่ายทำละครอาจเปลี่ยนไปแล้วด้วย อาจไม่มีโอกาสได้ไปดูซะแล้ว กร๊ากกกกกก แต่ทำไมมันคล้ายกันเน้ (เจ้าเติ้ลบอกว่าเอาข้อมูลมาจากเวปแฟนคลับที่นึงค่ะ...ฮือ...ไม่เชื่อแล้วเวปนั้น)

เที่ยวเล่นกันจนเย็น รีบบึ่งไป Olympic hall อีก เพราะจะดูคอนฯอีกรอบ ไหนๆมาแล้วดูมัน 2 รอบเลย ไปถึงก็ยังมีเวลาเดินเล่นอยู่ คนเยอะแฮะวันนี้ คอนฯเล่นตรงเวลาเหมือนเดิม วันนี้ปรับเปลี่ยนนิดหน่อย ไฟที่สาดพรึ่บพรับ ชวนปวดหัวเมื่อวานก็ลดลง แถมมีมุกแปลกๆเพิ่มด้วย และยังเพิ่มเพลงไปอีก รวมเป็น 24 เพลงแน่ะ! แถมเพลงที่เพิ่มเป็น version อังกฤษด้วย สงสัยรู้ว่ามีแฟนคลับต่างชาติเยอะ ฮ่าๆๆๆๆ วันที่ 2 นี่มันส์กว่าวันแรกอีกอ่ะ โดดๆๆๆ ยงใส่เต็มๆเหมือนเดิม อา....ประทับใจ 

ลองดูคลิปที่เจ้าเติ้ลอัดมา >> http://www.youtube.com/watch?v=MB4ilfC2cyE&feature=youtube_gdata_player

วันนี้คอนเริ่มเร็วหน่อยเพราะเป็นวันอาทิตย์เลยเลิกเร็ว ทุ่มกว่าๆก็เลิกแล้ว เดินออกมาแทบช็อค ลมหนาวโชยมาเลย เมื่อวานยังร้อนเหงื่อไหลอยู่เลย เสื้อหนาวก็ไม่ได้เอามา หาผ้าพันคอมาพันๆกันไป แต่ยังใจสู้พาเจ้ายุ้ยไปเที่ยวในเมือง เรากะเติ้ลเคยมาแล้ว เที่ยวหมดแล้ว แต่เจ้ายุ้ยไม่เคยมา ต้องพาชมเมืองสักหน่อย เลยพานั่งรถไฟไปโผล่แถบ ดงแดมุน เดินเล่นไปถึงคลองชองเกชอน กะเดินเล่นเลียบคลองชิลๆ แต่ชิลไม่ไหวว่ะ มันหนาวขึ้นๆๆ เดินได้แค่สะพานเดียวกลับดีกว่า

Day 3

วันนี้ตั้งใจไปสถานที่ถ่ายทำละครอิยงอีกที่นึง (ยังไม่เข็ด) ช่วงเช้าเราไปอินซาดงก่อนเพราะนัดเจอกะคุณตุ่นไว้ อินซาดงวันจันทร์ไม่คึกคัก แต่ร้านน่ารักๆก็เปิดอยู่ ไปเดินเล่นกันสักพัก ฝนเจ้ากรรมก็ตกปรอยๆ ร่มไม่เอามาอีก นึกกว่าจะหนาวอย่างเดียว ก๊ากกก ไม่พร้อมเลยสักวัน ของแถวอินซาดงน่ารักแต่แพงจับไม่ลงอ่ะ ไปนั่งจิบกาแฟแสนแพงกะคุณตุ่น เม้าท์มอยกันจนหนำใจ ก็มุ่งหน้าไปกันเชียว โคตรไกลเหอะ Korea National University of Art ไกลมว๊ากกกก แถมขึ้นมายังเดินหลงอีก กว่าจะเจอทางเข้าล่อไปค่อนชม. เดินเข้าไปในมหา'ลัย ค่อนข้างเงียบ ยังคิดว่าสงสัยเข้าเรียนกันอยู่ เดินจนทั่วมหา'ลัย เริ่มมองหน้ากัน อืมมมม...ทำไมไม่คุ้นฉากเลยวะ อืมมมม...ทวิตถามดีกว่า เลยทวิตถามแฟนคลับมาเลย์คนนึง เพราะจำได้ว่าชีเคยมาเที่ยวเมื่อเดือนก่อน แล้วแฟนคลับตัวแม่ของเกาพามาเที่ยว เจ๊ฟิซซี่ ช่วยเหลืออย่างดี ทำให้พบว่า ผิดที่! ก๊ากกกกก อีกแล้วววววว

ฟิซซี่บอกว่าต้องไปที่  Seoul Institute of Art (Ansan Campus) ค่ะ ซึ่งมันอยู่คนละซีกโลก เหมือนประหนึ่งว่าเราจะไป พระจอมเกล้าบางมด แต่ดันไป พระจอมเกล้าลาดกระบังประมาณนั้น กร๊ากกกกก ฟิซซี่บอกว่าคราวก่อนป้าสะเทิ้นขับรถพาไปจากตัวเมืองก็เกือบชม.แน่ะ ชีว่าถ้าเราไปซับเวย์ไปลงสถานีปลายทางแล้วควรต่อ Taxi = =" ยืนพิจารณาแผนที่รถไฟแล้ว ช่างมันเหอะ... กลับเหอะบ่ายแก่แล้วนะ

เป้าหมายต่อไปเราหามาเอง (ยังไม่เข็ดอีก ก๊ากกก) มันเป็นร้านกาแฟที่เป็นฉากเด่นในละคร เรื่องเดิมแหละ หามาแล้วว่ามันชื่อร้าน Byoung A Ri Kong นั่งรถไฟกลับเข้าเมืองไปต่อสาย 6 ออกสถานี Sangsu ทาง Exit 4 แล้วเดินต่อไปอีกไม่ไกลเลี้ยวซ้ายเข้าถนนย่อย ต้องเดินตามแผนที่แบบมั่นใจค่ะ 555 แล้วก็เจอจริงๆ ถ้าไม่มีชื่อร้านมาก็คงไม่รู้ว่ามันคือร้านที่ถ่ายละครง่ะ เพราะมันไม่เหมือนเน้... เจ้ายุ้ยทำงานกองถ่ายมันเลยสาธยายให้ฟังว่า ละครน่ะเค้าจะเซ็ตฉากเอา อืมมมม.. แต่ร้านเค้าน่ารักดีนะคะ นั่งจิบกาแฟกินวาฟเฟิ้ล คุยกะหนุ่มเจ้าของร้านว่าใช่แน่ ถามฮีว่ามีรูปมีอะไรเป็นที่ระลึกบ้าง ฮีหยิบกระดาษ A4 เก่าๆที่ยงเซนต์ไว้มาให้ดู ฮามาก คือฮีเก็บแบบทิ้งๆขว้างๆอ่ะ ลายเซนต์ยงฮวานะว๊อยยยย 555 เป็นเราคงใส่กรอบแขวนผนังไว้เรียกลูกค้าแล้ว นี่ฮีไม่สนใจค่ะ ศิลปินเน้....ฮา.....เอาล่ะ อย่างน้อยก็ถูกสักที่นึงล่ะทริปนี้ 555555555555

ยังไงก็ขอนินทาหน่อยเหอะ ฉากที่ว่านี่คือพระเอกนี่เดินจากมหา'ลัยที่เรียนนะ เดินๆมา มานั่ง มาร้องไห้ มากอดสาว มาทำอะไรต่ออะไรหน้าร้านนี้หลายครั้งมาก แต่จริงแล้ว ร้านนี้กับมหา'ลัยที่ถ่ายน่ะมันห่างกันสัก 30 สถานีได้ โอ้ว...แม่เจ้า โลกมายาจริงๆ ขับรถมาคงเป็นชั่วโมง แกเดินมาเนี่ยนะ...ป๊าดดด เจ้ายุ้ยบอกว่าอย่างนี้แหละพี่ ฮา.........

ก็ลองดูเทียบกันซิ เซ็ตฉากซะนึกว่าร้านขายเครื่องดนตรี ไม่มีข้อมูลมา ถ้าเดินผ่านอาจเดินผ่านเลยไปเลยนะฮ่าๆๆๆๆๆ

พักเหนื่อยพักเมื่อยเสร็จ ก็พาเจ้ายุ้ยไปช็อปปิ้งของฝากที่เมียงดง แหล่งฮิตของทัวร์ไทย ฮิตชนิดคนขายของตามร้านพูดไทยกันได้เลยทีเดียวเชียวล่ะ คืนนี้คืนเดียวช็อปให้หมดๆ ทั้งเครื่องสำอางค์ที่เจ้ายุ้ยรับฝากมาและของส่วนตัว ของเรากะเติ้ลจะเป็นพวกซีดี โฟโต้บุ๊ค ก็หอบกันไปแขนขาลาก กลับไปถึงห้องสลบเหมือด

Day 4

วันนี้วันกลับแล้ว flight เย็นประมาณ 6 โมง ดังนั้นต้องไปถึงสนามบินไม่เกิน 3 โมงเพื่อความปลอดภัย ปรึกษากันว่าจะไปเก็บตก Seoul art ดีมั๊ย พิจารณาแล้วมันไกลเกิน แถมมันก็แค่สถานที่ถ่าย ตอนนี้คงมีคนเรียนกันอยู่ ถ้าไปก็ควรมีเวลาไปเดินชิลๆ เลยตัดสินใจไปช็อปปิ้งต่อ โดยเน้นที่ของที่ CNBlue เป็นพรีเซนเตอร์ 555 มันก็มีอยู่ 2 อย่างแหละคือ Bang Bang กับ Suithouse ตั้งใจมาซื้อเสื้อ Suithouse ลายที่อิยงออกแบบไปฝากชัยวัฒน์สักหน่อย แถมมันเปลี่ยนซีซั่นแล้วน่าจะลดราคาด้วย 555

ทีนี้อิเสื้อผ้า 2 ยี่ห้อนี่เมื่อวานเล็งๆในห้างใหญ่แถวเมียงดงแล้วมันก็ไม่มีแฮะ แปลกจริงๆ เช้านี้เลยต้องหาข้อมูลสักหน่อย เข้าเวปเลยว่ามันมีสาขาไหนบ้าง โอ้ว....แต่ละสาขาทำไมมันไกลงี้ล่ะ เหมือนว่าอยู่ตามฟิวเจอร์พาร์ครังสิต หรือ เดอะมอลล์บางแค ไรเงี้ย ทำไมไม่มีในเซนทรัลชิดลม หรือพารากอนบ้างล่ะ เอ๊ะ...หรือมันยี่ห้อไม่ดังวะ 555 ตัดสินใจเลือกเอาสาขาที่ใกล้ที่สุดที่เจอ ก็นั่งจากสถานีแถวบ้านแค่ 6-7 สถานีเอง

ถึงสถานีที่ว่า ก็ออกไปเดินงงอีก เพราะเมืองชนบทมาก ฮ่าๆๆๆ ดูตามแผนที่มันควรจะถึงแล้วจากสถานีเดินไม่น่าไกล แต่มองดูไม่เห็นมีร้าน Suithouse ตรงไหนเลย สรุปต้องถามเค้าอีกแหละ จะถามสาวยาคูลย์ก็ท่าทางจะไม่ไหว (ปล.ยาคูลย์เกาหลีขวดใหญ่และมีหลายรดชาดด้วยแฮะ ป้าแกแจกฟรีด้วย) ลองเอาที่อยู่ให้อ่านกัน คนพยายามช่วยแต่พูดอังกฤษไม่ได้ พวกเราก็เกาหลีงูๆปลาๆ ลุงคนนึงใจดีมากพยายามช่วยสุดขีด ฮีพ่นเกาหลีชุดใหญ่ พอบอกว่าฟังไม่รู้เรื่องสักพักฮีคงนึกถึงที่ครูสอนได้ เลยพูดว่า ฟายยยยย ฟายยยย ไอ้เราก็นึกถึงแผนที่ตรงสถานีได้ว่าแถวนี้มีสถานีดับเพลิง เลย อ๋อ...ไฟร์ ลุงอือๆออๆ เจ้าเติ้ลยังทำหน้างงอยู่ ลุงเลยงัดไม่เด็ดบอกว่า "หวอๆๆๆๆๆๆ" กร๊ากกกก ขอบคุณค่ะลุง.... 

สุดท้ายมันเป็นเคาเตอร์อยู่ในห้างหน้าตาเหมือนบิ๊กซี - -" อยู่ติดกับตึกดับเพลิงที่ลุงบอกนั่นแหละ แต่เข้าไปมีทุกยี่ห้อของเกาหลีเลยนะ เจอทั้ง BangBang และ Suithouse เลย สอยแคตตาล็อกมาทั้ง 2 ที่ รูป CNBlue กะยงฮวาแหร่มเลย ไม่ได้เสื้อ Suithouse แต่ได้เสื้อ BangBang ลด 50% มาฝากที่บ้าน 2 ตัว 5555 เสร็จสมอารมณ์หมายกลับที่พักแพ็คของ ลากกระเป๋าไปหา Airport bus กะนั่งยาวสบายๆไปสนามบิน ที่ไหนได้รอแล้วรอเล่าไม่ยักมี หรือรอผิดป้าย ถามแต่ละคนก็บอกไปคนละที่ สุดท้ายกลัวตกเครื่องต้องนั่ง Taxi ไปหัวลำโพง(เกาหลี) เพื่อจับรถ Express train ไปสนามบิน

จัดการคืนโทรศัพท์ check in แล้วกลับบ้านกันเถอะเรา หลงจนเหนื่อย 5555 แต่สนุกดีนะทริปนี้

โคตรหลงเหอะ ไม่ได้เตรียมตัวอะไรไปเลย ไปแต่ตัวกับหัวใจ